AY IŞIĞINDA

"Söz uçar, yazı baki kalır" dedik ve yazmaya karar verdik. Yüreğimizden geçenleri manzum bir şekilde kalemle ifade ettik. Başka yüreklerin de bu sözlerle kendisine avaz olacağını düşündük.

Duygu, düşünce ve hislerimizi ifade ederken mahalli dilimizi tercih ettik. Dilimize sahip çıkmalıyız, çünkü dilimiz özümüzü oluşturur. Belki sözlerimiz, sohbetimiz mükemmel değildir, ancak özümüzün yansımasıdır.

Bir tını, bir ses, bir avaz, bir cümle bazen başka yüreklerde fırtına koparabilir. Belki de sözlerimiz başka bir yürekte ışık olur, ruhunu düşündürür veya başka bir yüreği heveslendirir. Belki de bir başkasını yazmaya, araştırmaya yöneltir. İşte o zaman ruhumuz huzur bulur.

Yolu şiire düşenlere, yolu şiirden geçenlere selam ve dua ile.

                                                                   Ahmet Çelik

                                                                  (edimahmet)